Hiç bir olay yaşamın, ilk ayları kadar önemli olamaz. Ancak öyle olduğu halde, bu dönemde yaşadıklarımız büyük bir hızla siliniverirler belleğimizden. Bunları yeniden anımsamamız, belleğimizin yüzeyine çıkarmamız olanaksızdır," diyor. Hepimiz bir zamanlar bebektik. Ama hiç birimiz, o günleri anımsayamıyoruz. Bu nedenle bebekler, bizim için anlaşılmaz bir sır hâlâ... üstelik bir tasa kaynağı da. Aramıza gelişinin tadını çıkaracak yerde faydasız, hatta zararlı kaygıların kaynağı yaparız.
Benliğimiz tümüyle onunla dolar. Yaptıklarıyla, yapmadıklarıyla... Bu, bizim için olduğu kadar, onun İçin de zararlıdır. Dünyaya adımını atan bebek, her şeyden önce, sakin, ferah ve huzurlu bir ortama gereksinme duyar. Gülümseyerek karşılayın onu. Kaygılı, soluk bir surat göstermeyin.
Daha önce de söylediğim gibi, bebeğin sorunları doğumla birlikte artar, iyi niyetin yaklaşımlarla da olsa, yeni sorunlar yaratmamak gerekir. Fazla dikkatli ve titiz bir babanın, kundak bezleri ya da çarşaflar yüzünden anneyle tartışması gibi... Daha genel bir anlatımla hır-gür konusu olmak, bebeğe hiç bir fayda sağlamaz.
KİME BENZİYOR?
Yeni doğmuş bir bebek, aile içi ve dışında hemen her zaman aşağıdaki dört şıktan ikisinin bileşimiyle karşılanır:
1. Güzel
2. Çirkin
3. Babasına benziyor
4. Annesine benziyor
Konuşan baba olursa, bebek hakkındaki görüşünü, büyük bir olasılıkla, 1-4 (güzel ve annesine benziyor) şıklarıyla açıklar. Babanın babası ile annenin annesi de aynı fikirdedir. Babaanne genellikle, 1-3 (güzel ve babasına benziyor) bileşimini tercih eder. Annenin babası hiç kuşkusuz ilk şıkkı, (güzel) kabul eder. Ama bu güzelliğin hangi taraftan geldiğine her zaman emin değildir.
Bu sıfatların dördünün de tartışma konusu olabileceğini söylemeye gerek yok. Bebeğin güzel mi, çirkin mi olduğunu, babasına mı, yoksa annesine mi benzediğini belirlemek zorâur. Bazan melek yüzlü, pembe beyaz, tombul bir bebeğin karşısında büyülenir kalır insan. Kimi bebeğe de hoşgörülü bir dille, "zavallı kurbağacık" yakıştırması yapılır. Ama hiç belli oimaz. Bir de bakarsınız, birkaç ay sonra o küçük melek, çirkin bir çocuk olup çıkmış, kurbağacığın yerini, şipşirin bir yavrucak almış. Benzerliklere gelince... Doğum sonrasında, bebeğin "babasının kopyası" olduğuna yemin edilir. Ama aradan çok' geçmeden, bir de bakarsınız teyzesinin kopyası olup çıkar.
Yazının Kaynağı: Bambino Ansiklopedisi